Uit het oktober-nummer 2014 van Auto Review
Tekst: Igor Stuifzand
De hamvraag tijdens de introductie van de nieuwe Audi TT luidt: wordt dit net zo'n liefhebbersauto als het origineel? Naarmate de kilometers vorderen, gaan we er steeds meer in geloven.
Het staat buiten kijf: de originele
Audi TT is een klassieker in spe. Zestien jaar na zijn introductie is de karakteristieke tweezitter nog altijd een bezienswaardigheid. De TT is een van de weinige designiconen die de auto-industrie in de jaren negentig heeft voortgebracht.
Hoewel Audi beslist in zijn opzet geslaagd was om van de tweede generatie een serieus sportieve auto te maken, heerste bij ons toch ook teleurstelling. Zo sprekend als de eerste TT was, zo anoniem oogde de nieuwe. Hoe goed de auto was, werd eind 2006 duidelijk toen we de TT 3.2 quattro vergeleken met een
Porsche Cayman. Verrassing: de Audi werd de grote winnaar. Maar beleving laat zich niet meten. Na afloop van de test spinsde iedereen op de sleutel van de Porsche. Die nacht bleef de Audi eenzaam achter op de redactionele parkeerplaats...
Onzichtbaar
Na bijna een half miljoen TT's is het nu de beurt aan de derde generatie. Of het nieuwe model over zestien jaar hetzelfde aanzien heeft als de oer-TT op dit moment? Het komt zelden voor dat een icoon door zijn nakomelingen wordt geëvenaard, maar misschien gaat het met de Audi TT wel dezelfde kant op als met de Porsche 911. Aan de herkenbaarheid van de auto hebben de Audi-ontwerpers niet getornd. Zoals de eerste twee generaties gelijnd waren, zo is de nieuwe TT ook gevormd. Voor het uiterlijke onderscheid zorgen prachtige details. Moet je bijvoorbeeld eens kijken naar de matrix-ledkoplampen à la A8, of naar het derde remlicht dat onzichtbaar onder de spoilerlip is weggewerkt. Laat ook het driedimensionale samenspel van horizontale en verticale lijnen in de
single frame grille eens goed op je inwerken.
In tegenstelling tot de bodybuilders van Audi hoefden de binnenhuisarchitecten zich niet te houden aan een strikt eisenpakket. Zij kwamen met een dashboard dat uiterst sober oogt. De bedieningsknoppen voor de ventilatie en de kachel zijn centraal opgenomen in de grote turbinevormige uitstroomopeningen, terwijl een allesbepalend breedbeeldscherm boven de middenconsole helemaal ontbreekt. Het scherm is opgenomen in het instrumentencluster, waarop naast de snelheidsmeter en de toerenteller nu ook de display voor de multimediabediening en het navigatiescherm getoond worden. Met de view-knop op het stuur kun je switchen tussen verschillende formaten van de instrumenten en de routekaart. Een erg mooie oplossing, maar met zoveel gegroepeerde informatiebronnen is het soms ook wel even zoeken naar de benodigde gegevens.
Torso's
Vanaf de bestuurdersstoel wordt het sportieve gevoel aangewakkerd door het lekker dikke sportstuurtje en de mooie aluminium pookknop. Je zit diep in de auto in een fijne kuipstoel; ondanks de snel aflopende daklijn heb je voorin ruimschoots voldoende hoofdruimte. Het achterbankje is hooguit geschikt voor de torso’s van twee etalagepoppen. Makkelijker is het om beide rugleuningshelften om te klappen, zodat de kofferbak van 305 liter extra bruikbaar volume krijgt.
Wij zitten in de basis-TT, die wordt aangedreven door een tweeliter TFSI-turbomotor met directe benzine-inspuiting. Laat je vooral niet afschrikken door het woordje ‘basis’, want in dit model beschik je al over 230 pk aan motorvermogen. Quattro-vierwielaandrijving (met nieuw geschreven software en een lamellenkoppeling) is op deze versie natuurlijk ook leverbaar, maar wij nemen genoegen met een testauto die via een handbak enkel door beide voorwielen wordt voortgestuwd.
Toch sportief
Het duurde even voordat we de kans kregen om de grenzen van de auto te verkennen. Spitsverkeer drukte het tempo, waardoor de TT een gematigde eerste indruk achterliet. In doorstromend verkeer en met Drive Select (280 euro) in Comfort is de TT een aangenaam maar ook bijzonder normaal rijdende auto. Niets spannends aan. Maar naarmate het verkeer steeds rustiger wordt en er meer ruimte voor ons ligt om gas te geven, kruipt de Audi TT langzaam uit zijn schulp. Hoe verder het toerental omhoog schiet, des te krachtiger hij van leer trekt – ongeacht de ingelegde versnelling. Van 0 naar 100 km/h in 6 seconden, een topsnelheid van 250 km/h – voor een viercilinder turbomotor hielden we zulke waarden nog niet zo heel lang geleden voor onmogelijk.
De fase van aftasten ligt achter ons, nu komt het er echt op aan. En de TT toont zijn ware aard. Razendsnel duikt hij van de ene in de andere bocht. We beginnen de natuurlijke lichtheid van de besturing ook al te waarderen, maar blijven met onze vingertoppen op zoek naar informatie over de wegconditie. Bij Audi is de besturing nooit het toonbeeld van terugkoppeling geweest en op die regel maakt de nieuwe TT geen uitzondering.
Blokken
De grens ligt veel verder weg dan verwacht. De TT blijft maar aanmoedigen om de bochtsnelheden omhoog te schroeven. Wanneer we eenmaal het punt bereiken waarop de grip van de voorwielen langzaam overgaat in slip, vinden we een remedie in een shotje extra gas. De elektronica begrijpt onze intenties: door aan de binnenzijde van de bocht zachtjes de blokken tegen de schijven van de voor- en achterrem te drukken, wordt de TT weer de bocht in getrokken. Een reactie waar we in eerste instantie even aan moeten wennen, maar het geeft ons al gauw vertrouwen. Zodat het gas bij de volgende bocht iets dieper ingetrapt blijft. En bij de volgende nóg iets dieper …
Het moet ‘groeien’ tussen de Audi TT en zijn bestuurder. Je zult zijn sportieve kant pas leren kennen als je hem een keer meeneemt naar een mooie rustige weg in bijvoorbeeld de Eifel of de Ardennen.
Voor een sportieve rit volstaat de basisversie met 230 pk sterke TFSI-motor ruimschoots. Met voorwielaandrijving en een handbak kost die 45.800 euro.
Oordeel
Misschien dat de nieuwe Audi TT niet zo'n liefhebbersauto wordt als het oermodel, maar het is wel een auto waarvan je gaat houden. Wanneer je zijn sportieve aard hebt leren kennen, word je getrakteerd op een overvloed aan rijplezier. De TT kan prima dienen voor alleen woon-werkverkeer, maar zoek ook regelmatig een lege buitenweg op. Anders doe je jezelf echt tekort.
Na bijna een half miljoen TT's is het nu de beurt aan de derde generatie. Of het nieuwe model over zestien jaar hetzelfde aanzien heeft als de oer-TT op dit moment? Het komt zelden voor dat een icoon door zijn nakomelingen wordt geëvenaard, maar misschien gaat het met de Audi TT wel dezelfde kant op als met de Porsche 911. Aan de herkenbaarheid van de auto hebben de Audi-ontwerpers niet getornd. Zoals de eerste twee generaties gelijnd waren, zo is de nieuwe TT ook gevormd. Voor het uiterlijke onderscheid zorgen prachtige details. Moet je bijvoorbeeld eens kijken naar de matrix-ledkoplampen à la A8, of naar het derde remlicht dat onzichtbaar onder de spoilerlip is weggewerkt. Laat ook het driedimensionale samenspel van horizontale en verticale lijnen in de single frame grille eens goed op je inwerken.
In tegenstelling tot de bodybuilders van Audi hoefden de binnenhuisarchitecten zich niet te houden aan een strikt eisenpakket. Zij kwamen met een dashboard dat uiterst sober oogt. De bedieningsknoppen voor de ventilatie en de kachel zijn centraal opgenomen in de grote turbinevormige uitstroomopeningen, terwijl een allesbepalend breedbeeldscherm boven de middenconsole helemaal ontbreekt. Het scherm is opgenomen in het instrumentencluster, waarop naast de snelheidsmeter en de toerenteller nu ook de display voor de multimediabediening en het navigatiescherm getoond worden. Met de view-knop op het stuur kun je switchen tussen verschillende formaten van de instrumenten en de routekaart. Een erg mooie oplossing, maar met zoveel gegroepeerde informatiebronnen is het soms ook wel even zoeken naar de benodigde gegevens.
Vanaf de bestuurdersstoel wordt het sportieve gevoel aangewakkerd door het lekker dikke sportstuurtje en de mooie aluminium pookknop. Je zit diep in de auto in een fijne kuipstoel; ondanks de snel aflopende daklijn heb je voorin ruimschoots voldoende hoofdruimte. Het achterbankje is hooguit geschikt voor de torso’s van twee etalagepoppen. Makkelijker is het om beide rugleuningshelften om te klappen, zodat de kofferbak van 305 liter extra bruikbaar volume krijgt.
Wij zitten in de basis-TT, die wordt aangedreven door een tweeliter TFSI-turbomotor met directe benzine-inspuiting. Laat je vooral niet afschrikken door het woordje ‘basis’, want in dit model beschik je al over 230 pk aan motorvermogen. Quattro-vierwielaandrijving (met nieuw geschreven software en een lamellenkoppeling) is op deze versie natuurlijk ook leverbaar, maar wij nemen genoegen met een testauto die via een handbak enkel door beide voorwielen wordt voortgestuwd.
De grens ligt veel verder weg dan verwacht. De TT blijft maar aanmoedigen om de bochtsnelheden omhoog te schroeven. Wanneer we eenmaal het punt bereiken waarop de grip van de voorwielen langzaam overgaat in slip, vinden we een remedie in een shotje extra gas. De elektronica begrijpt onze intenties: door aan de binnenzijde van de bocht zachtjes de blokken tegen de schijven van de voor- en achterrem te drukken, wordt de TT weer de bocht in getrokken. Een reactie waar we in eerste instantie even aan moeten wennen, maar het geeft ons al gauw vertrouwen. Zodat het gas bij de volgende bocht iets dieper ingetrapt blijft. En bij de volgende nóg iets dieper …
Het moet ‘groeien’ tussen de Audi TT en zijn bestuurder. Je zult zijn sportieve kant pas leren kennen als je hem een keer meeneemt naar een mooie rustige weg in bijvoorbeeld de Eifel of de Ardennen.
Voor een sportieve rit volstaat de basisversie met 230 pk sterke TFSI-motor ruimschoots. Met voorwielaandrijving en een handbak kost die 45.800 euro.
