Ik ben een beetje misselijk…

Wie kent het niet.., van de achterbank komen zorgwekkende teksten in de trant van: ‘papa ik voel me niet zo lekker’ of ‘kunnen we even stoppen’. Dat stoppen lukt dan vaak niet meer op tijd, met alle onwelriekende gevolgen van dien. De meeste kinderen die last hebben van wagenziekte groeien er overheen. Maar niet zelden speelt ook de verandering van auto een rol bij het verdwijnen van dit onaangename fenomeen. Feit is, dat auto’s met zachte vering en demping vaker in meer of mindere mate wagenziekte veroorzaken dan auto’s met een steviger onderstel. Feit is ook, dat statische elektriciteit (zoals vroeger nogal eens werd gedacht) er niets mee te maken heeft. De ooit zo bekende rubberen strip - die geacht werd de elektrische lading af te voeren - werkte dan ook niet. Wat in elk geval helpt tegen wagenziekte is naar voren kijken en enigszins kunnen zien wat er er komt, zodat de hersenen niet voortdurend de door langs- en dwarsversnellingen ofwel de optredende g-krachten worden verrast. Dus naar schermen staren of boeken lezen tijdens de rit is voor de wagenziekte-gevoeligen onder ons sterk af te raden. Gek genoeg leidt het zo soepel/vloeiend mogelijk rijden niet tot minder wagenziekte. Integendeel. De meeste in meer of mindere mate gevoelige mensen reageren juist beter als er wat duidelijker impulsen tot hen komen. Daardoor voelen ze beter wat er gebeurt en kunnen de hersenen de bewegingen van de auto beter ‘volgen’. Tabletten tegen reisziekte maken voornamelijk slaperig en lossen het probleem niet op. Wat is het probleem dan? Het ‘probleem’ is, dat het evenwichtsorgaan bewegingen registreert die de hersenen niet goed kunnen plaatsen en tevens overstimulatie van het evenwichtsorgaan. In hoeverre je daar daadwerkelijk misselijk van wordt hangt af van diverse omstandigheden. Een al dan niet gevulde maag kan daarbij een rol spelen. Het goede nieuws is, dat je er op kunt trainen. Als kinderen (of honden…) vaak mee gaan in de auto worden ze er minder gevoelig voor, van-daar dat ze er overheen lijken te groeien. Feitelijk is dat training. Er zijn gevallen bekend van navigatoren die gedurende hun carrière extreem goed bestand waren tegen het lezen van pace-notes in de hot-seat van in een rally-auto, maar er vele jaren later niet meer tegen kunnen. Er wordt op dit moment geëxperimenteerd met een heel klein elektrisch stroompje van het linker- naar het rechteroor tegen ‘motion-sickness’, maar de resultaten daarvan zijn nog niet overtuigend. De snelste oplossing is een auto met een lekker stevige vering zoeken… (Foto: Suzanne Tucker/Shutterstock)