Laatst zag ik in het Louwman Museum een Porsche van de Rijkspolitie. Ik was meteen terug in de jaren 80, waar ik de snelle mannen van het Porsche-team met eigen ogen heb zien langsblazen. Maar hoe kwamen die on-Nederlandse auto’s eigenlijk naar Nederland; en waarom verdwenen ze weer?
Het Porsche-team wordt in 1962 geïnitieerd door politiechef luitenant Kees Vogel. Hij wil een snelwegteam dat snel en opvallend te werk gaat op 's Heeren wegen. De aanpak is simpel: rij op hoge snelheid langs het verkeer om je aanwezigheid kenbaar te maken. De witte outfits met kenmerkende pothelmen versterken het opvallende karakter van het team. Het rijden van cabrioletten dient een ander doel: op deze manier hebben ze meer contact met hun omgeving en de agenten kunnen staand in de auto het verkeer dirigeren. En daarnaast staat het natuurlijk ook gewoon heel stoer.
Verantwoordelijke bestuurders gevraagd
Nadat de Nederlandse minister van Justitie het groene licht heeft gegeven, rijdt Vogel meteen naar Stuttgart om nog eens twaalf 356B’s te bestellen. Maar terwijl de vloot groeit, groeit ook de behoefte aan vaardige bestuurders; mannen die in staat zijn om de Porsches pijlsnel door het verkeer te sturen zonder daarbij de Duitse machinerie te vernielen. Ze moeten van onbesproken gedrag zijn en beschikken over een buitengewoon goed ontwikkeld gevoel voor verantwoordelijkheid: alle chauffeurs dienen dan ook getrouwd te zijn en vader te zijn van tenminste één kind. Een geweldig idee dat we wat mij betreft meteen opnieuw zouden moeten invoeren, maar dan voor álle bestuurders in Nederland.
De uitverkorenen worden ondergebracht in een elite corps, waarbij twee agenten de weg op gaan met hun ‘eigen’ Porsche. Ze dienen er te allen tijde vlijmscherp uit te zien, net als hun auto overigens, wat betekende dat ze het op warme zomerdagen behoorlijk warm moeten hebben gehad. Ze opereren in shifts van twee dagen, waarbij ze ’s nachts in hotels langs de weg slapen.
In de eerste vier jaar van het bestaan van het team worden tientallen 356’s tot het uiterste getest. De laatste tien 356C's (de 356 met de sterkste motor) worden in 1966 geleverd, ook al is de productie van de 356 dan al officieel geëindigd door de komst van de
911.
Tot 1996 vinden talloze varianten van de 911 hun weg naar Nederland. De eerste is een 911 2.0 liter Targa, uitgerust met een uitritsbare achterruit. Na die eerste Targa wordt steeds reikhalzend uitgekeken naar de volgende upgrade; het is de enige manier om ervoor te zorgen dat ze de steeds sneller wordende weggebruikers kunnen blijven bijhouden. Maar desondanks treffen ze regelmatig iemand die ze niet kunnen volgen. Zeker niet als die ‘iemand’ coureur Jan Lammers is.
Ordinaire dragrace
Lammers weet zich het incident nog goed te herinneren. Het was 1984 en hij was op weg terug van een race in Afrika, waar hij een 1.000 kilometer-race had gereden. “Ik had niet het gevoel dat ik veel fout deed,” legt hij uit. “Een kruissnelheid van 160 km/u voelt heel rustig als je net het hele weekend boven de 300 km/u hebt gereden. Daar dacht het Porsche-team uiteraard heel anders over – de snelheidslimiet was in die jaren nog altijd 120 km/u.
“Ik was al een paar keer gepakt die maand,” zegt Lammers. “Dus toen ik ze zag komen in m’n achteruitkijkspiegel had ik het er zo mee gehad dat ik gas gaf.” Wat zich daarna ontvouwde was een ordinaire
dragrace waarin de Renault Alpine A310 van Lammers het snelst bleek. Lammers: “In het politierapport stond dat de Porsche 3.2 Carrera van de politie 245 km/h deed en dat ik nog steeds bij ze wegreed.” Lammers werd uiteindelijk gedwongen te stoppen door een wegblokkade en werd uiteraard tijdelijk verlost van z’n rijbewijs. Niet dat hem dit veel uitmaakte overigens: in hetzelfde jaar won hij zijn eerste grote wedstrijd in Group C. Niet in een Renault overigens, maar in een… Porsche.
Vaarwel, politie-Porsches
In 1990 was de 3.6 liter 964 Carrera 2 de laatste Porsche die werd toegevoegd aan de vloot van de Rijkspolitie. De beslissing om te stoppen met het Porsche-programma werd genomen in de nadagen van het laatste kabinet van Lubbers. Er werden allerlei flauwekul-argumenten te berde gebracht, maar de realiteit is dat de Porsche in het licht van een sluimerende recessie aan het begin van de jaren 90 sneuvelde vanwege het dure imago. Ik weet niet of de beëindiging van het programma veel impact heeft gehad op het aantal snelheidsovertredingen, maar ik weet wel dat de snelwegpolitie daarna nooit meer zo cool is geweest als tijdens het Porsche-tijdperk.
------
Ontdek hier of je zelf een klassieke Porsche op de kop kunt tikken.
