Het einde van dieselgate

Is het werkelijk? Hebben we die beschamende ellende nu dan eindelijk achter de rug en zijn alle bovenmatig vervuilende diesels uit productie genomen, dan wel met aanpassingen aan hard- en software ‘gelegaliseerd’? Nee, natuurlijk niet. Maar het wordt tijd dat we het niet meer hebben over dieselgate en sjoemeldiesels. We moeten het beest zo langzamerhand maar eens bij de naam gaan noemen. En dat lelijke beest heet: EU-wanbeleid. De vraag moet uiteraard zijn hoe het in vredesnaam zo ver heeft kunnen komen. Renault heeft nota bene onlangs toegegeven al sinds het begin van de jaren negentig met behulp van eenvoudige elektronische trucs beter voor de dag te komen qua verbruik en emissies; momenteel loopt er een onderzoek naar de moderne dieselmotoren van Renault (tevens te vinden in compacte modellen van Mercedes…). Onze eigen toezichthouder RDW heeft eind vorig jaar bij meer dan de helft van dertig onderzochte diesels aanwijzingen gevonden voor de aanwezigheid van zogeheten ‘defeat devices’ oftewel software en/of mechanismen waarmee de uitstoot onder specifieke omstandigheden aanzienlijk kan worden verminderd. Als dit hard wordt gespeeld, zou het moeten leiden tot intrekking van talloze typegoedkeuringen. Maar vooralsnog gaat de discussie tussen de industrie en de politiek over het verschil tussen een ‘defeat device’ en software die de motor onder bepaalde omstandigheden beschermt. Dat kan dus nog wel ‘even’ duren. De Europese Commissie is sowieso al ‘even’ op de hoogte van het gebruik van ‘thermovensters’ die ervoor zorgen dat de uitstoot keurig binnen de normen blijft rond de temperatuur die in het testlab moet heersen tijdens de tot dusver gebruikte (testcyclus). De conclusie van de speciale enquêtecommissie van het Europees Parlement liet dan ook niets aan duidelijkheid te wensen over: ‘De fraude had voorkomen kunnen worden als lidstaten en de Europese Commissie simpelweg de Europese wet zouden hebben gerespecteerd’. De Europese Commissie kreeg en onderkende de signalen, maar greep bewust niet in vanwege zwaarwegende economische belangen van lidstaten en uit angst voor de tegenwoordig slecht ‘te verkopen’ bemoeienis van ‘Europa’ met het beleid in min of meer soevereine lidstaten. Dat de Duitse autoindustrie zo lang wachtte met de ontwikkeling van elektrische auto’s, komt doordat het met stilzwijgende steun van de Europese Commissie maximaal kon inzetten op zuinige dieselmotoren. Maar diezelfde Duitsers zijn nu daadwerkelijk ‘on a mission’ met volledige ‘Wiedergutmachung’ als doel. Het wachten is nu op een ‘mea culpa’ van de politiek. ------ In deze blog kom je nog meer te weten over dieselgate.