De klassiekers van de toekomst… zijn gearriveerd

Wat hebben een Alfa Romeo Montreal, een Audi Sport Quattro en een Porsche 911 met elkaar gemeen? Het zijn alle drie jonge klassiekers die het afgelopen jaar spectaculair in prijs zijn gestegen. Het bewijs daarvan stond in januari uitgestald op de vloer van InterClassics. De klassiekermarkt bevindt zich in een overgangsfase en dat zag je terug op de Zuid-Limburgse autobeurs. De gevestigde orde verliest terrein aan auto’s met plastic bumpers waar vermogende Generatie X’ers groot geld voor neergeleggen. En de publiekslieveling heet Porsche.

Met name de jaren 70 en 80 zijn populair

Niet voor niets stond bij de ingang een kanariegele Testarossa opgesteld. Werd er tien jaar geleden nog schamper gelachen om de volbloed die populair werd onder de billen van Sonny Crockett in Miami Vice, inmiddels wordt de laatste door Ferrari geproduceerde 180° V12 weer op waarde geschat. Dat moest ook wel gebeuren: net als de Lamborghini Countach sierde de Testarossa de muren van onze jongenskamers. Ik herinner me dat ik op een gegeven moment maar liefst vier Testarossa modelautootjes in de vensterbank had staan; je kon begin jaren 90 geen tankstation voorbij rijden en er werd je een in de handen gedrukt. Of je het nu wil of niet, dit icoon staat in ons collectieve geheugen gebrand. Wat dat waard is? Aan het gele exemplaar van 1990 – een van de latere auto’s – hangt een prijskaartje van 150.000 euro (naar mijn weten is-ie niet verkocht). Niet gek voor een Italiaan die je in 2013 nog voor de helft van dat bedrag in handen kon krijgen.

2015 was het jaar van Porsche

Waar de prijsstijging van een Ferrari nog te begrijpen is – in totaal rolden slechts 7.177 Testarossa’s van het fabrieksterrein in Maranello – is de waardeontwikkeling van het paardje uit Duitsland moeilijker te verklaren. Wie dit jaar op InterClassics rondliep kon er niet om heen. De beurs mocht dan in het teken staan van 100 jaar BMW, Porsche was overal. Klassiekers uit Zuffenhausen waren het afgelopen jaar populairder dan ooit, de 911 voorop. En dan heb ik het niet alleen over vroege, met vijf groene klokken uitgeruste 911’s uit de jaren 60; nee ook de 964 (1989-1992) en de 993 (1993-1997) vonden de weg omhoog, auto’s waar tienduizenden van zijn geproduceerd. Wie de afgelopen maanden Marktplaats in de gaten heeft gehouden, ziet inmiddels ook 912’s voorbij komen tegen prijzen waar je twee jaar geleden nog een zescilinder voor kocht. Exemplaren in goede staat wisselen van eigenaar voor bedragen boven de 40.000 euro, maar zelfs voor een geheel te restaureren (en niet rijdende) 912 wordt nog bijna 20.000 euro gevraagd. Het typeert de markt. Toen ik op de eerste dag van de beurs bij een bevriende Porsche-handelaar aanklopte om een 356 Speedster te bewonderen die hij uit de VS had geïmporteerd, moest hij me teleurstellen: de Speedster was al verkocht voordat hij in Maastricht uit de autotrailer was gerold. Om de lege plek op te vullen had hij in allerijl een 911 laten invliegen.

Even in afkoelen in 2016?

Het is overigens maar de vraag of de opmars van de iconische Duitser ook in 2016 doorzet. Voorlopig althans. Het Amerikaanse Hagerty signaleert voor het eerst in drie jaar een stagnatie van de waardeontwikkeling van vroege 911’s (1965-1968). En laten we wel wezen: het zou prima voor de markt zijn als we wat lucht uit de ballon laten lopen – niet in de laatste plaats voor liefhebbers die hun droomauto’s de afgelopen jaren buiten bereik zagen raken, met dank aan speculanten en investeerders.

Plastic bumpers in de lift

Ondertussen zijn ook auto’s uit de jaren 70, 80 en 90 bezig definitief klassiekerstatus te vergaren. Sommige iconen hebben hun voorlopige plafond al bereikt, zoals de Audi Sport Quattro, waarvan de waarde het afgelopen jaar verdubbelde. Ook de BMW M3 E30, een andere Duitser met cultstatus, beleefde een topjaar, net als de Lancia Delta HF Integrale Evoluzione. En dat zag je op InterClassics ook aan het publiek; aan de ene kant de babyboomers – asblonde zestigers zoals een vriend het noemde – die zich verzamelden rond Jaguars, Maserati’s en Ferrari’s uit de jaren 50 en 60. En daar tegenover autoliefhebbers van na bouwjaar 1975, die zich aangetrokken voelen tot de turbo-klassiekers en zelfs Japanners als de Datsun 240Z in de adelstand verheffen. Ik geef ze groot gelijk, die auto heeft mojo.

En dan nog even dit

Stond er ook een youngtimer op InterClassics waar deze Generatie X’er mee naar huis had willen rijden? Absoluut. Ik heb zeker tien minuten staan dromen bij een grijze Ferrari 456 GT met beige interieur. Een voorin geplaatste V12, salonfähig gemaakt door Prins Bernhard himself, waar een prijskaartje van ‘slechts’ 39.999 euro aan hing. En da’s niet veel voor een Ferrari die door Top Gears nieuwe presentator Chris Harris wordt omschreven als 4-seat GT perfection. Maar nadat iemand me vertelde hoe duur de koprevisie van een 456 is, ben ik gedesillusioneerd in mijn overjarige Scandinaviër naar huis gereden.