Urenlang kan ik me er vermaken. Scrollend door automodellen die zelfs voor mij onbekend zijn. Ik heb het over de
oldtimerpagina van Marktplaats. Bomvol
barnfinds. Maar ook twijfelachtige faalobjecten, de rug toegekeerd door hun producenten. Maar waar ik natuurlijk naar op zoek ben zijn de vergeten juweeltjes. Het lot uit de loterij.
Klimop
Het is eigenlijk hopen tegen beter weten in. De tijd dat je in een schuur in Zuid-Frankrijk nog een zeldzame klassieker kon tegenkomen, bedekt onder een dikke laag stof en een linnen kap vol kattenharen, is zo goed als voorbij. Ik herinner me verhalen van autovrienden die met een 2CV van dorp naar dorp reden, op zoek naar de Bugatti Type 57 die monsieur Lefèvre in 1952 ergens in een vervallen garage zou hebben geparkeerd en waar nu een klimop uit groeide. Zijn weduwe verkocht ‘m graag, verbijsterd dat ze er in deze staat nog 30.000 franc voor kreeg. Wist zij veel.
Wrak of restauratieobject?
Een Fiat 130 3200 coupé uit 1973. Geen schoonheid, wel een 6-cilinder!
De komst van het internet heeft de autohandel veel goeds gedaan – je hoeft niet langer met je 2CV langs boerderijen te tuffen – maar het heeft ook de romantiek de das omgedaan (je hoeft niet langer met je
2CV langs boerderijen te tuffen). En misschien nog wel belangrijker: dankzij internet weet elke Franse weduwe inmiddels dat haar wrak in werkelijkheid een begeerd en kostbaar restauratieobject is.
Klassieker van de toekomst
Toch kan ik het niet laten. Het is een soort traditie geworden. Om de paar dagen blader ik door de nieuwe aanwas heen en zie ze allemaal voorbij komen. Vertederende Morris Minors, ondergewaardeerde Jaguars MK II, gepimpte Kevers en elegante Alfa Romeo's Giulietta. Nee, ik verwacht niet dat er op een dag een verloren gewaande schoonheid voorbij komt die ik voor een schijntje bij z’n eigenaar kan wegkopen. Maar ik ben wél op zoek naar de klassieker van de toekomst. Naar bolides die nu nog betaalbaar zijn, die populariteit ontberen, maar die over een paar jaar ineens in waarde gaan stijgen omdat ze bijvoorbeeld een exclusief familielid hebben. Geloof je me niet? Bedenk dan dat je eind jaren negentig nog een Ferrari 250 GT Coupé Pininfarina kocht voor een bedrag ver onder de 100.000 euro. De bekende 250’s deden toen al tonnen. De laatste GT Coupé die werd verkocht op een veiling?
Die ging voor £ 707.250 (€ 896.000), ruim 3 ton meer dan de van te voren geschatte £ 400.000.
Kostbaar
Overigens, voor wie het moment gekomen is om de zuurverdiende centen in een klassiek stuk staal te investeren: volgens mij is dit geen slechte tijd om te kopen. Bijna alle klassiekers staan alweer geparkeerd in hun stalling, klaar voor een kostbare winterslaap of groot onderhoud. Genoeg eigenaren die daar eigenlijk helemaal niet op zitten te wachten.
