Max en Senna

Jazeker, die twee namen mogen we nu in één adem noemen. Het mag sinds die sensationele laatste vijftien ronden op Interlagos, Brazilië. Het mag omdat de Brazilianen zélf Max na de race uitriepen tot de nieuwe Senna. Het is een onnoemelijk grote eer die (wrang genoeg) de Braziliaanse coureurs Rubens Barrichello en Felipe Massa niet ten deel is gevallen. Waarom niet? Omdat de schlemielige Felipe de controle over z’n auto verloor en voor de hoofdtribune in de vangrails zeilde daar waar Max zijn auto op magistrale wijze uit de vangrail hield, daarmee het schier onmetelijke verschil in wagenbeheersing illustrerend. Wagenbeheersing die ook de legendarische Ayrton Senna da Silva had en die hij op welhaast hallucinogene wijze demonstreerde tijdens een regenrace (Donington, 1993). Inderdaad, ongeveer zoals onze Max dat een paar weken geleden deed en waarmee hij ook de allerlaatste criticaster de mond heeft gesnoerd. Voorlopig althans. Want Max is een controversiële coureur. En hij zal dat altijd blijven. Zoals alle écht grote coureurs dat waren/zijn (inclusief Lewis Hamilton). Meervoudige wereldkampioenen laten zich namelijk door niets of niemand beïnvloeden; zij beïnvloeden de wereld om hen heen. Zie de onlangs ingevoerde ‘Verstappen-regel’ die eigenlijk zegt dat je je zonder noemenswaardige tegenstand te bieden moet laten inhalen door meeracende collega’s die graag een plaatsje naar voren zouden willen… Het allermooiste aan de recent verworven superster-status van Max is, dat dit zo mooi afstraalt op Jos Verstappen. De man die Max heeft gebracht waar hij nu is. En voor wie de voldoening nu als trotste vader misschien nog wel groter is dan wanneer hij zélf het succes had gehad dat hij puur op grond van zijn kwaliteiten als coureur verdiende. Klik hier voor meer over Max