Het gaat hard met de Nederlandse autosport

Voor sommigen gaat het allemaal nog niet hard genoeg; zij gingen er eigenlijk van uit dat onze Max dit jaar de F1-titel wel even zou gaan winnen en nu het er op lijkt dat we nog even geduld zullen moeten oefenen, zijn ze op z’n minst teleurgesteld. In mijn optiek is het veel mooier/beter als we er nog even (een jaar of twee, drie…) op moeten wachten. Voor Max ook beter trouwens. Stel je voor dat je op je 20ste reeds je eerste wereldtitel binnen hebt en dat je dan nog 10 seizoenen door ‘moet’. In dat geval is er maar één ding dat je op de been houdt: puur (race)plezier. Laat dat nou precies zijn wat Max altijd lijkt te hebben. Onbezwaard het gas op de plank, daar gaat het om. En dan ga je ook als vanzelf het hardst. Hij zegt na de vooralsnog iets tegenvallende eerste resultaten dan ook: “Ik ga me geen zorgen maken, want daar ga ik zéker niet harder van rijden”. Het is een oud adagium in de (auto)sport dat het alleen maar minder goed gaat naarmate je harder je best doet. Dat is wat de oude en wijze Huub Vermeulen (coryfee van de meer dan zestig jaar oude Rensportschool Zandvoort) altijd zegt en wat ook Jan Lammers (iets minder oud, maar minstens zo wijs als Huub) de door het Verstappen-effect in groten getale opgekomen RSZ-cursisten recentelijk nog eens inprentte. “Rijdersfouten komen meestal voort uit over-concentratie en dus uit het over-corrigeren van kleine foutjes; je kunt beter iets relaxter te werk gaan, dan reageer je meestal adequater. Persoonlijk heb ik van Jan ook ooit geleerd een iets relaxter zitpositie te kiezen. Ik zat destijds als een rallyrijder in de auto; te dicht op het stuur dus, vond Jan. Hij adviseerde me letterlijk en figuurlijk ietsje meer achterover te leunen, zodat je tevens letterlijk en figuurlijk meer afstand creëert tussen jou als coureur en dat wat er voortdurend met grote snelheid op je af komt. De ellebogen uiteraard nog steeds in een hoek die de 90 graden benadert, maar wel degelijk met meer rust in m’n lijf. Zo rij ik op m’n 50-ste beter/sneller dan rond m’n 30-ste. En zo begint Jan Lammers als zestiger nog aan een nieuw Le Mans avontuur, samen met Frits van Eerd (van Jumbo supermarkten) en Rubens Barrichello. Hard genieten dus, dit autosport-jaar! ---- Bekijk ook deze blog over autosport (en Max)