Tekst: Volker Koerdt, Jaap Peters
Uit het juni-nummer 2014 van Auto Review
Dit is zonder twijfel een van dé auto's van 2014. Alles is bijzonder aan de BMW i8: van zijn uiterlijk tot zijn aandrijflijn. Hij verandert misschien wel voorgoed de kijk op sportauto's.
Met de introductie van de BMW's i3 en i8 lijkt het alsof
BMW een steen in stilstaand water heeft gegooid. De concurrentie schrok wakker en heeft last van hevige naschokken. Ineens lijkt het alsof ze met hun sportwagens in de prehistorie leven. BMW deed iets bijzonders: ze lanceerden een compleet nieuwe 'i'-lijn, met ontwerpen die afwijken van gangbare modellen. De i8 lijkt rechtstreeks van een andere planeet te komen. Het is de eerste sportauto met een driecilinder en de eerste plug-in hybride van BMW.
Scheuren met een driecilinder
Vroeger werd het pas sportief bij een cilinder of acht, maar liever nog tien of twaalf. Het moet ook een hele omschakeling zijn geweest bij een merk dat bekend staat om zijn zescilinder lijnmotoren: 'Freude am Fahren' beleef je nu met een driecilinder, een CO2-uitstoot van 50 gram en een verbruik van 2,1 l/100 km (1 op 47,6). Dat klinkt saai, maar dat is het bepaald niet. De i8 beschikt over een 1,5-liter turbomotor met 231 pk achterin en een elektromotor met 131 pk voorin. Het totale vermogen komt uit op 362 pk en hij weegt slechts 1.485 kilo. Het enige minpuntje: aan al dit moois hangt een prijskaartje van minstens 133.900 euro.
Twee gezichten
Om in te stappen, moet je letterlijk een drempel over. De hoge dorpel en de vleugeldeuren zorgen ervoor dat dit niet elegant kan. De sportstoelen lijken op maat gesneden en zelfs mensen langer dan 1,90 meter zitten voorin prima.
Zonder verbrandingsmotor rijdt de i8 vrijwel geruisloos over het asfalt en is de actieradius 37 kilometer. Als we de bebouwde kom hebben verlaten, zetten we de hendel van de automaat in de sportstand. Tot dat moment reed de auto stil, zuinig en comfortabel door de stad, maar nu laat hij zijn tweede gezicht zien. Het onderstel is in de sportstand wat stugger, de besturing is directer en de i8 reageert spontaner op het gas. Het dankzij de elektromotor direct beschikbare koppel zorgt voor een razendsnelle acceleratie, waardoor je in je stoel wordt gedrukt. Een sprint naar 100 km/u in 4,4 seconden is geen probleem. Moeiteloos kun je de vierwielaangedreven i8 op hoge snelheid over bochtige wegen sturen. Het accupakket is ingebouwd in de aluminium middentunnel, waardoor het zwaartepunt van de i8 zeer laag is.
Techniek van de toekomst
De verbrandingsmotor drijft de achterwielen aan, de elektromotor de voorwielen. Ze staan met elkaar in verbinding en de regeltechniek is bijzonder inventief: in bochten is alles op dynamiek afgestemd en als je rechtuit rijdt, wordt energie teruggewonnen.
We gaan ons geluk beproeven op de Autobahn. Zelfs bij een snelheid van 230 km/u maakt de auto een rustige, beheerste indruk. Het is een sportwagen die bedoeld is voor dagelijks gebruik, niet voor het circuit. De i8 is stil in de stad en sportief op binnenwegen. Het samenspel tussen een middelgrote accu en een kleine verbrandingsmotor in combinatie met een laag zwaartepunt, is volgens BMW de sportwagentechniek van de toekomst. Een BMW-woordvoerder durft het zelfs zo te zeggen: “Ook de 911 krijgt in de toekomst deze techniek.” Waarvan akte.
Met de introductie van de BMW's i3 en i8 lijkt het alsof BMW een steen in stilstaand water heeft gegooid. De concurrentie schrok wakker en heeft last van hevige naschokken. Ineens lijkt het alsof ze met hun sportwagens in de prehistorie leven. BMW deed iets bijzonders: ze lanceerden een compleet nieuwe 'i'-lijn, met ontwerpen die afwijken van gangbare modellen. De i8 lijkt rechtstreeks van een andere planeet te komen. Het is de eerste sportauto met een driecilinder en de eerste plug-in hybride van BMW.
Om in te stappen, moet je letterlijk een drempel over. De hoge dorpel en de vleugeldeuren zorgen ervoor dat dit niet elegant kan. De sportstoelen lijken op maat gesneden en zelfs mensen langer dan 1,90 meter zitten voorin prima.
Zonder verbrandingsmotor rijdt de i8 vrijwel geruisloos over het asfalt en is de actieradius 37 kilometer. Als we de bebouwde kom hebben verlaten, zetten we de hendel van de automaat in de sportstand. Tot dat moment reed de auto stil, zuinig en comfortabel door de stad, maar nu laat hij zijn tweede gezicht zien. Het onderstel is in de sportstand wat stugger, de besturing is directer en de i8 reageert spontaner op het gas. Het dankzij de elektromotor direct beschikbare koppel zorgt voor een razendsnelle acceleratie, waardoor je in je stoel wordt gedrukt. Een sprint naar 100 km/u in 4,4 seconden is geen probleem. Moeiteloos kun je de vierwielaangedreven i8 op hoge snelheid over bochtige wegen sturen. Het accupakket is ingebouwd in de aluminium middentunnel, waardoor het zwaartepunt van de i8 zeer laag is.
De verbrandingsmotor drijft de achterwielen aan, de elektromotor de voorwielen. Ze staan met elkaar in verbinding en de regeltechniek is bijzonder inventief: in bochten is alles op dynamiek afgestemd en als je rechtuit rijdt, wordt energie teruggewonnen.
We gaan ons geluk beproeven op de Autobahn. Zelfs bij een snelheid van 230 km/u maakt de auto een rustige, beheerste indruk. Het is een sportwagen die bedoeld is voor dagelijks gebruik, niet voor het circuit. De i8 is stil in de stad en sportief op binnenwegen. Het samenspel tussen een middelgrote accu en een kleine verbrandingsmotor in combinatie met een laag zwaartepunt, is volgens BMW de sportwagentechniek van de toekomst. Een BMW-woordvoerder durft het zelfs zo te zeggen: “Ook de 911 krijgt in de toekomst deze techniek.” Waarvan akte. 
