Drie keer BMW 5-serie E28 uit de jaren tachtig: mijn auto tussen die van mijn mannetje en van een andere klant die eveneens blij is dat hij hem zijn mannetje mag noemen. Mannetje discreet op de achtergrond.
Mannetjes zijn er in alle soorten en maten, maar de mannetjesputter onder de mannetjes vind je in de autowereld. Deze column is een eerbetoon aan alle mannetjes in het algemeen en die van mij in het bijzonder.
In de wereld van de autoliefhebbers zijn er verschillende typen mannetjes. Je hebt de enthousiaste jongeling die op een zaterdag in de dan lege werkplaats van zijn automobiele werkgever bijklust. Jij profiteert dan van de voor hem makkelijk verkrijgbare onderdelen en de goed geoutilleerde werkplaats tegen een aantrekkelijk zwart geld-tarief. Een ander soort mannetje is de pensionado die in een schuur-met-brug bijklust om zijn pensioen aan te vullen. Dat levert als het goed is eveneens een financiële win-win-situatie op.
Zelf klussen
Mijn mannetje is een éénpitter die van zijn hobby zijn werk heeft gemaakt. Hij was wegenwachter bij de ANWB, is autoliefhebber en heeft nu al een jaar of vijftien zijn eigen garagebedrijf. Naast het feit dat bij hem komen gezellig - bijna een uitje – is, hanteert hij schappelijke tarieven. Bovendien kan ik bijna altijd op zeer korte termijn bij hem terecht. Maar het allermooiste voor mij is, dat ik bij hem onder zijn toeziend oog af en toe zelf kan klussen aan mijn auto. Voor mij, zonder enige sleutelvaardige opleiding, is zo'n helpende hand een noodzaak om überhaupt iets aan mijn eigen auto te kunnen doen. Voor vieze handen ben ik niet bang, maar als een bout of schroef even niet los gaat, zit ik al snel met mijn vette handen in het haar. Gelukkig is mannetje dan daar om mij met een welgemikte tik van de hamer weer op weg te helpen.
Met regelmaat, maar niet die van de klok, kom ik op deze plek terug op gebeurtenissen die ik bij mijn mannetje heb beleefd of deel ik met jullie ontwikkelingen uit de praktijk van de autowereld die ik van mijn mannetje hoor.
