Unox rond de pedalen
“We gingen met zijn vieren naar Texel, een weekend in een huisje. Onze auto was helemaal volgeladen. Overal, door het hele interieur, lag voedsel. Zelfs onder de bestuurdersstoel hadden we het volgepropt. Daar lagen blikjes soep op hun zij, in de breedte. En toen moest papa opeens heel hard remmen voor een vrachtauto... Met een bloedgang en een hoop kabaal rolde het complete assortiment aan Unox-soepen naar de pedalen toe. Wat hebben we toen gelachen zeg! Gelukkig stonden we wel op tijd stil…” Oma vertelt. De herinneringen aan de allereerste auto van mijn ouders toveren steevast een glimlach op het gezicht van iedereen die ze hoort. Het was dan ook een Citroën 2CV. Goede kans dat je ook warme herinneringen aan deze auto hebt. Dit is het eend-effect: als er een voorbij brumt, als-ie ergens geparkeerd staat, als-ie in de film zit: je wordt er gewoon blij van.
De eend van de soepblikken: dit is hem!
Gedemonteerd in het gras
“Een andere keer gingen we bij wat vrienden op een camping staan. Een van de buren werkte bij de Wegenwacht. Toen we na een uur of twee boodschappen doen terugkwamen bij de tenten, bleek dat de ANWB-meneer ‘even’ met ons autootje was bezig geweest. De complete eend lag gedemonteerd in het gras. De deuren, de stoelen, de motorkap, eigenlijk alles dat los kon: het was ervan af!”, vertelt opoe grinnikend. Dit verhaal illustreert treffend hoe eenvoudig de eend technisch in elkaar zit. Aan deze auto kun je, in tegenstelling tot de rijdende computers van nu, gemakkelijk zelf sleutelen. Daarbij is de auto van hoge kwaliteit. “We hebben twee eendjes gehad. Bij elkaar zo’n tien jaar. In al die tijd heeft de auto ons nooit laten staan. Goed, de laatste had wel wat last van roest. Na een fikse sneeuwbui brak het scharnier af dat de motorkap op zijn plek hield. De plaat stond opeens op de bumper.”
Brr… Ik heb het altijd zo te doen met de eendjes als er ijs is en sneeuw ligt.
Cilinderpookje
Rijden met een eend is een bijzondere ervaring. Het linnen klapdak kan helemaal open, het motortje pruttelt vrolijk en heeft, zolang de hellingen niet te steil zijn, nog altijd genoeg pit om met het dagelijkse verkeer mee te komen. Schakelen is even wennen. Je moet draaien aan een cilindervormige staaf in het dashboard in plaats van roeren in een versnellingsbak, maar als je het eenmaal doorhebt, voelt het superlogisch aan. Moeders: “Ik zou er nu, dertig jaar later, nog zó in wegrijden.”
Kijk nou: onze huureend! Voor een leuk bedragje pruttelden we er een dag mee door de Dordogne.
Je vindt ze nog door heel Europa. Deze stond in Kroatië.
Verzamel zo’n 3.000 eurootjes
De plaat hieronder is een van de meest Franse die ik ooit maakte (samen met die Renault 4 van een tijdje terug). Ik schoot de foto in de Provence. Ook Nederland is gelukkig een echt eendenland: er zijn er hier nog heel veel te zien. Kijk maar naar de eend in de sneeuw. Maar eh… Wil jij nou ook een mooie foto maken van een 2CV bij jou voor de deur, maar staat daar nu nog geen eend? Ik zeg: verzamel zo’n 3.000 eurootjes en duik Marktplaats op. Het aanbod is ronduit riant. Er staan er nu zo’n 40 te koop in de Citroën-rubriek en onder oldtimers vind je er nog zo’n 30. Ga je voor een prijsknaller, dan moet je wel overweg kunnen met een roestende carrosserie. Neem je zo’n 5.000 mee, dan heb je een behoorlijk nette (met veel minder plekjes) en wil je echt een prachtige lelijke eend: dan kan het zomaar oplopen tot 12.000 euro. Dus. Nou. Ik zou er eigenlijk zelf wel eendje willen…
Heb jij ook een bijzondere, mooie, grappige of dierbare autofoto die je zou willen delen? Stuur hem dan naar redactie@marktplaats.nl - met of zonder anekdote - en misschien zie je jouw foto (en verhaal) binnenkort wel terug in een speciale blog.
-----
Wil je een Citroën 2CV kopen? Klik dan hier voor het aanbod op Marktplaats. Of klik hier voor alle andere klassiekers en oldtimers. 
