Ik ben eruit: het wordt een klassieke Alfa!

Er wordt gefluisterd dat Alfa Romeo de noodlijdende renstal (fijn ouderwets woord…) van Sauber over zou willen nemen om een rentree in de F1 te maken. Mocht dat gerucht op waarheid berusten (hetgeen ik uitermate onwaarschijnlijk acht), dan moet dat welhaast de laatste stuiptrekking zijn van een mooi merk dat op sterven na dood is. Een merk dat gered zou moeten worden door een sympathieke sportsedan met achterwielaandrijving, de nieuwe Giulia. Maar ik heb die auto mogen bekijken/betasten en mijn ‘cuore sportivo’ ging er vooralsnog helaas niet sneller van kloppen. Eigenlijk bestaat het merk voor mij al niet meer sedert Fiat-topman Marchionne denkt dat Alfisten mensen zijn die je kunt paaien met een niet volledig uit-ontwikkelde mini-Ferrari als de 4C. Of met een Maserati-achtig pronkding met vier uitlaten en een Ferrari-motor (de Giulia QV). Maar Alfa-rijders blieven geen vijfhonderd pk. Begrijp me niet verkeerd; ik ben heus best blij dat de nieuwe Giulia achterwielaandrijving heeft. Maar ik ben pas écht gerustgesteld als de 1300, de 1600 en vooruit, de 1750 TB net zo puur en intens bevredigend zijn om te rijden als de oude Giulia’s, Alfetta’s en 75’s. Hierbij is geen sprake van vals sentiment, want ik weet nog héél goed wat je allemaal aan een Guiliaatje uit de zeventiger jaren moest doen om er binnen het referentiekader van de jaren negentig een goed sturend karretje van te maken; heb er zelf nog mee geracet in de roemruchte ‘Squadra Bianca’-klasse. Dat was nog in de tijd dat je voor ‘die snelle dingen’ naar de gebroeders Van Lingen ging. Of in mijn geval naar Arese Tuning in Badhoevedorp. Tot mijn grote vreugde blijken deze bedrijfjes decennia later nog steeds met Alfa’s bezig te zijn. Met klassieke Alfaatjes, dat spreekt. En ik ben er dus in mijn hoofd ook weer mee bezig sinds ik allerlei klassieke auto’s ineens voor veel te veel geld te koop zie staan. Iconen van Porsche en BMW (mijn andere twee liefdes op autogebied…) vallen inmiddels ruimschoots buiten mijn budget. Maar Alfa’s gelukkig nog niet, zo bleek na een paar muisklikken. Ik geef toe dat bijgaand voorbeeld eveneens een tamelijk straffe prijs heeft (25.000 euro), maar dit exemplaar lijkt dan ook werkelijk alles te bieden wat ik zoek in een (klassieke) Alfa Romeo!